روز پزشک

اول شهریورماه مصادف با زادروز بوعلی سینا پزشک نامدار ایرانی بعنوان روز پزشک نامگذاری شده است. امروز بواسطه سیاستهای نادرست در طی سالیان گذشته متاسفانه جایگاه پزشکان در کشور ما جایگاه خوبی نیست و این قشر جامعه درگیر مشکلات زیادی است. تصور عموم مردم از پزشک، انسانهای پولدار بدون دردی است که برایشان رنج بیمار و همراهانش مهم نیست و دست از اخلاق شسته اند و فقط به پول فکر می کنند. متاسفانه گروههایی هم هستند که به این باور دامن می زنند و هدفشان بی اعتبار کردن پزشکان پیش مردم است. از سوی دیگر برخی پزشکان نیز متاسفانه با رفتارهای نادرست خود این باور عمومی را تقویت می کنند. البته همین مردم وقتی خود دچار مشکل می شوند دنبال بهترین پزشکان هستند تا دردی از دردهایشان کم کند و بخاطر آن حاضرند هزینه های فراوان نیز بدهند و متاسفانه وقتی در مطبهای اندک دکتران پولدار به انتظار می نشینند با محاسبه درامد ایشان همه پزشکان را صاحب چنین ثروتی تصور می کنند. اما واقعیت چیست. ۸۰ درصد جامعه پزشکی را پزشکان عمومی کشور شکل می دهند که همین مردم آنها را قبول ندارند و برای ساده ترین درد یا مشکل خود نیز حاضر نیستند نزد ایشان جهت ویزیت بروند و این پزشکان از حداقل درامد برخوردارند. بر اساس آمارهای منتشر شده بیش از نیمی از پزشکان عمومی اصلا پروانه مطب ندارند و کار طبابت را به نوعی رها کرده اند یا به خارج از کشور مهاجرت کرده اند. و این در حالیست که در کشوری مثل امریکا به دلیل جایگاه اجتماعی درست و برنامه ریزی صحیح بیشترین درامد جامعه پزشکی متعلق به پزشکان عمومی است. وضعیت آماری در بین پزشکان متخصص و فوق تخصص نیز تقریبا به همین منوال است یعنی بخش عمده ای از پزشکان متخصص و فوق تخصص قید کار طبابت را در ایران زده و با استفاده از مشاغل دیگر کسب درآمد می کنند و یا به دنبال مهاجرت از ایران هستند.

مردم نیاز به خدمات بهداشتی و درمانی مناسب و در شان انسانی خویش دارند و این واقعیتی غیر قابل کتمان است. در کشور ما متاسفانه مردم به اشتباه فکر می کنند که خدمات بهداشتی درمانی خوب و مناسب فقط در مطبهای شیک یا بیمارستانهای شیک و خصوصی و توسط پزشکان فوق تخصص ارائه می شود. البته نمی توان به مردم خرده گرفت. برای ایشان هیچگاه این خدمات تعریف نشده است و لذا ایشان تصور درستی از پزشکی و ماهیت آن ندارند و فکر می کنند مثلا برای درد دست باید به ارتوپد مراجعه کنند و برای درد قفسه سینه به متخصص قلب، ان هم در مطبی شیک در شمال شهر و لذا خودشان هستند که تصمیم می گیرند کجا و چگونه مشکلشان را حل کنند. اگر مردم بدانند که خدمت مناسب چیست و کجا عرضه می شود. سعی خواهند کرد از نزدیکترین مرکز بهداشتی درمانی و مطبی که بتواند آن خدمت را ارائه دهد، خدمت مناسب را دریافت کنند و مثلا مجبور نشوند با طی مسافتی طولانی و کلی مشکل خود را به نقطه ای در بالای شهر برسانند که حتما توسط اقای دکتر ایکس ویزیت شوند و کلی هم هزینه آژانس و دارو و ویزیت بدهند در حالیکه می توانستند در محله خود با هزینه کمتر همان خدمت را دریافت کنند. همین موضوع را در مواجهه با بخش دولتی و غیر دولتی نیز شاهدیم. مردم به بخش خصوصی برای درمان اعتماد بیشتری دارند تا به بخش دولتی و شکاف زیادی بین این دو بخش بوجود امده است. یک اقای دکتر متخصص در بیمارستان دولتی با اخذ ۱۵۰۰ تومان به ویزیت بیماری می پردازد که در مطب می تواند از او ۸۰ هزار تومان مطالبه کند و این بیمار نیز با این تصور که خدمت مطب با خدمت بیمارستان دولتی متفاوت است هزینه و سختی رفتن به مطب را به جان می خرد تا خدمت بهتری دریافت کند. این موضوع سبب عدم تعادل و توازن در اقتصاد درمان بین بخش دولتی و خصوصی می شود و مشکلات عدیده و زیادی را ایجاد می نماید.

وقتی توازن و تعادل در اقتصاد درمان به هم بخورد طبیعی است که انواع و اقسام راهها برای جبران این عدم تعادل شکل می گیرد و این موضوع مسبب ایجاد برخی بی اخلاقی ها در جامعه پزشکی نیز می شود. مردم نیز در نهایت با پرداخت هزینه بیشتر خدمت مطلوبی دریافت نمی کنند.

اگر ما اقتصاد درمان را به خوبی بشناسیم و سعی کنیم بی عدالتی در این اقتصاد را رفع کنیم و توازن و تعادل را در آن برقرار کنیم می توانیم هم کیفیت ارائه خدمات را بهبود بخشیم و هم به مردم که مشتری این خدمات هستند، خدمات مطلوب تری ارائه دهیم. امیدوارم مسئولین امر با برنامه های درست کمک کنند تا تعادل به اقتصاد درمان برگردد و جایگاه اجتماعی پزشکان و اعتماد بین بیمار و پزشک نیز مجدد تحقق یابد. البته باید متذکر شوم علیرغم تمام بی مهری هایی که به پزشکان شده است کم نیستند پزشکان دلسوزی که تمام تلاش خود را برای ارائه خدمت مطلوب به مردم به کار می گیرند و از جان و دل برای این مردم تلاش می کنند. البته باید دانست که درمان توسط تیم درمان که علاوه بر پزشک پرستار و گروههای پیراپزشکی را نیز در بر می گیرد صورت می گیرد و باید نقش همه اعضای تیم به درستی دیده شود و از زحمات همه ایشان قدردانی مناسب صورت گیرد.

روز پزشک را به تمام همکاران دلسوز و مهربانم که بر اساس سوگند پزشکی خود بیشترین و بهترین خدمت را به مردم می نمایند تبریک می گویم و ارزوی سعادت و سلامت برای یکایکشان دارم.